گاهی هم دلت لک می زند برای یک زندگی روتین و معمولی با تمام روزمرگی هایش!
یک خانه که حتی اگر زیادی کوچک باشد یا رنگِ دیوارهایش دلت را زده باشد، بدانی خانه ی خودِ توست و می توانی هرروز برای هر گوشه اش هزار جور نقشه بکشی و با خودت بگویی بالاخره یک روز همه چیز می شود آن جور که می خواهم.
گاهی دلت حسرت همین چیزهای ساده را می خورد.
دلت یک خوشبختی ساده ولی پایدار میخواهد.
قدر روزهای معمولی زندگی و
دلخوشی های کوچکمان را بدانیم...
همه نظرها (۰)