نخستین بار در سال ۱۸۷۲ میلادی، فردی به نام جولیوس استرلینگ مورتون (J.Sterling Morton) که در در ایالت نبراسکا در آمریکا زندگی می کرد به فکر این افتاد که روزی را در تقویم به درختکاری و منابع طبیعی اختصاص دهد. در آن زمان تاریخ ۱۰ آوریل به این منظور در نظر گرفته شد و مردم بیش از ۱ میلیون درخت را کاشتند. بعد از مدتی این تاریخ به آخرین جمعه ماه آوریل منتقل شد و از آن به بعد کم کم بقیه کشورها همچون ایران نیز وارد این عرصه شدند و روزی را با عنوان روز درختکاری وارد تقویم شان کردند.
روز درخت کاری، روزی است که مردم نقش درخت ها را در طبیعت در زندگی جشن می گیرند و به همین دلیل در این روز، به کاشت و مراقبت از درختان می پردازند.اما فستیوال های کاشت درخت به اندازه تمدن یک کشور قدیمی است. روز درخت کاری در طول تاریخ مهم بوده و سمبل زندگی است ، فرقی نداشت که مردم در این روز درخت میوه بکارند یا درخت جنگلی برای این روز نیز جوایزی در نظر گرفته شد و آن را به افرادی اعطا می کردند که در روز درخت کاری بیشترین تعداد درخت را کاشته بودند.
اولین فستیوال درخت کاری در کشور اسپانیا نیز در یک دهکده در سال 1594 برگزار شد که این مکان هنوز هم پر از درخت های لیمو است.
روز درختکاری یعنی روز مراقبت و توجه کردن به درختان. درختان نه تنها دنیای اطراف ما را زیباتر می کنند ، بلکه برای سالم ماندن ما نیز امری ضروری محسوب می گردند. نه تنها پناهگاهی برای انواع پرندگان، حیوانات و حشرات هستند ، بلکه برای ریه های ما نیز حیاتی می باشند.
همچنین در جامعه مدرن نیز محصولات زیادی از درختان مثل کاغذ گرفته می شود. بنابراین حتما باید به این روز توجه کنیم و آن را گرامی داشته و درخت بکاریم. البته این روز در کشورهای مختلف، تاریخ های متفاوتی دارد.
در ایران، روز 15 تا 22 اسفند ماه به عنوان “هفته منابع طبیعی” نامگذاری شده است که نخستین روز این هفته یعنی 15 اسفند “روز درختکاری” است.
اما این تازه آغاز ماجرا برای درختان و طبیعت است . از ۱۵ تا ۲۲ اسفند به هفته منابع طبیعی اختصاص دارد. شاید بتوان نام این هفته را هفته خوشحالی درختان نیز نامید که به عنوان منبعی ارزشمند و حیاتی برای ادامه حیات بشر باید به آنها توجه شود.
کاشتن گیاه و درخت هم از قدیم در ایران رواج داشته است ؛چنانکه هر فرد زرتشتی به هنگام زایش و تولد فرزند خود موظف بود یک نهال ( غالبأ در خت سرو ) را بکارد و درخت را به نام فرزند خود بنامد. همراه با بزرگ شدن نهال و درخت ؛ فرزند هم بزرگ و برومند میشد. این اندیشه هنوز هم بین زرتشتیان رایج است.
در تاریخ آمده است که ایرانیان از آغاز به درختکاری علاقه مند بوده اند و در ایران بوستان ها وباغ های آباد بسیاری بوده است.
سرو به دلیل اینکه درختی همیشه سبز است همواره در ایران از اهمیت خاصی برخوردار بوده است . سرو ۴۰۰۰ ساله در نزدیکی ابرقو (یزد) وجود دارد که آنرا سرو زرتشت هم می نامند.
غیر از نگاره ها و حجاری ها در پارچه بافیها هم به گونه ای نماد گیاه یا درخت همان سرو خمیده که بعدها ( ترمه ) نامیده شد دیده میشود. در سایر هنرهای ایرانی مانند مینیاتور هم درخت جای ویژه ای دارد. در اوستا یکی از شش مرحله آفرینش را آفرینش گیاه می دانند.
استرالیا:
مردم استرالیا عاشق جشن گرفتن روز درخت کاری هستند. روز درخت کاری آنها در ماه ژوئن است و یک روز ملی جداگانه نیز دارند که در هفته آخر ماه جولای برگزار می گردد. نواحی مختلف استرالیا نیز این روز را جشن می گیرند که در طول زمان های مختلف از سال است.
برزیل:
روز درخت کاری در برزیل در روز 21 سپتامبر است. قبلا در 7 ژوئن اتفاق می افتاد اما کم کم به اوایل بهار پیش رفت.
کانادا:
روز درخت کاری در آخرین چهارشنبه ماه سپتامبر است. در اونتاریو نیز این روز را در آخرین جمعه آوریل تا اولین یکشنبه ماه می جشن می گیرند. نووا اسکوتیا نیز این روز را در آخرین پنجشنبه سپتامبر جشن می گیرند.
چین:
روز درخت کاری در چین نیز تعطیل عمومی است و آن را در 12 مارس جشن می گیرند. این روز از سال 1920 در چین مدرن به روز درخت کاری معروف شد.
ایران:
در ایران نیز روز درخت کاری مهم شمرده می شود. طبق تقویم خورشیدی این روز را در تاریخ 15 اسفند جشن می گیرند که همان 5 مارس است. این روز اولین روز از هفته منابع طبیعی است.
در این روز نهال هایی از تمام انواع را در نواحی مختلف کشور می کارند. معمولا برای کاشت درخت نیز به مردم ایران آموزش می دهند.
هند:
در هند یک هفته در ماه را به درخت کاری اختصاص می دهند. میلیون ها درخت در این روز کاشته می شوند که اولین بار در سال 1950 برگزار شد و استقبال خوبی از آن به عمل آمد.
ژاپن:
ژاپن این روز را در اواخر آوریل جشن می گیرد.
مکزیک:
مردم مکزیک روز درخت کاری را در ماه جولای جشن می گیرد.
بلژیک:
مردم بلژیک این روز را 21 مارس هر سال جشن میگیرند.
مصر:
در کشور مصر روز درختکاری برابر 15 ژانویه هر سال است.
آلمان:
هر ساله روز درختکاری در کشور آلمان برابر 25 آوریل است.
کنیا:
تاریخ روز درختکاری در کشور کنیا برابر با 21 آوریل هر سال است.
نامبیا:
مردم نامبیا این روز را 8 اکتبر هر سال جشن میگیرند.
هلند:
در کشور هلند این روز 21 مارس مصادف با اولین روزهای بهار یا نخستین روز پاییز یعنی در تاریخ 21 سپتامبر هر سال است.
لهستان:
مردم لهستان این روز را هر ساله 11 اکتبر جشن میگیرند.
پرتغال:
مردم کشور پرتغال این روز را 21 مارس هر سال جشن میگیرند.
آفریقای جنوبی:
آفریقای جنوبی این روز را 1 تا 7 سپتامبر هر سال جشن میگیرد.
کره جنوبی:
کره جنوبی این روز را 5 آوریل هر سال جشن میگیرد.
سری لانکا:
سری لانکا این روز را 15 اکتبر هر سال جشن میگیرد.
نیوزلند:
نیوزلند روز درخت کاری را در 5 ژوئن برگزار می کند که روز جهانی محیط زیست نیز می باشد.
اسپانیا:
اسپانیا روز درخت کاری را 26 مارس تعیین کرده است که سالگرد پادشاه آلفونسو نیز می باشد.
بریتانیا:
انگلستان نیز هفته درخت کاری را در هفته اول نوامبر تعیین کرده است. آن ها همچنین هفته اول دسامبر را به عنوان هفته درخت کاری جشن می گیرند.
آمریکا:
آمریکا روز درخت کاری را به روز آخر ماه آوریل موکول می کند که باور دارد بهترین زمان برای کاشت درخت است
نه روزهای خیلی آفتابی به درد نهال‌کاری می خورد ،نه روزهای سرد و یخبندان،روزهای ابری خوب می باشدو چون بعد از کاشت نهال ممکن است باران ببارد و آن را آبیاری کند.
قهوه‌ای که هر روز از آن لذت می‌برید، راه زیادی را پیموده تا به فنجان شما برسد. بذر قهوه از زمان کاشته شدن، تا زمانی که به شکل دانه‌های آماده به دست شما برسد،مراحل زیادی را می‌گذارد.
گیاه قهوه ( نام علمی : Coffea) سرده ای است از گیاهان گلدار از خانوادهٔ روناسیان که در نواحی گرمسیری رشد میکند. بلندی آن بین ۳ تا ۱۰ متر است و ۳ تا ۵ سال پس از کاشته شدن محصول می‌دهد.
گل‌های سفیدرنگ و خوشبوی قهوه بسیار به گل یاسمین شباهت دارند. میوه‌های قهوه تخم‌مرغی‌شکل‌اند و به صورت خوشه‌آویزان می‌شوند. هر درخت قهوه حدود ۲۰۰۰ میوه می‌دهد. بین ۶ تا ۹ ماه زمان لازم است تا میوهٔ قهوه از رنگ سبز به زرد و بعد قرمز یا بنفش بدل شود و کاملاً برسد.
این درخت به صورت خوشه قرار گرفته اند .نام دیگر آن گیلاس قهوه است که ارتفاع این درخت ها چهار تا ده متر می باشد.میوهٔ رسیدهٔ قهوه را با دست می‌چینند، می‌شویند و معمولاً در نور خورشید خشک می‌کنند. البته روش‌های صنعتی نیز برای خشک کردن قهوه وجود دارد. برای حفظ یکدستی محصول، معمولاً میوه‌ها را بر اساس وزن و اندازه جدا و بسته‌بندی می‌کنند. میوهٔ برشته و ساییده شده همان چیزی‌ست که به عنوان قهوه شناخته میشود. از هر درخت قهوه تقریباً نیم کیلو قهوه برشته به دست می‌آید. دانه‌های قهوه را در جای خشک و خنک نگهداری می‌کنند.
شرایط رشد و کشت قهوه
امروزه قهوه تقریبا در همه امتداد کمربند قهوه رشد میکند. جایی نزدیک به خط استوا! عمر مفید این درخت‌ها 20 تا 30 سال است و نیاز به آب و هوای بارانی و گرم آفتابی دارد. انجماد سبب نابودی این درختان میشود. بهترین ارتفاع محل کشت برای عربیکاها 2000 تا 6000 متر، دمای 15 تا 24 درچه سانتیگراد و ارتفاع محل کشت برای ربوستا کمتر از 1000 است که در دمای بین 24 تا 29 درجه سانتیگراد به خوبی رشد میکند.
*******************************************************
در پایان می توان گفت : از روش های مختلفی که درجهت عدم قطع درختان که به رشد آن و کمک به این موضوع سبز، در زندگی مدرن امکان پذیر می باشد .استفاده از گزینه "دنیای دیجیتال "مثل : منوی دیجیتالی ،پرداخت موبایلی و روش های آنلاینی و حذف فرایند کاغذی از کافه و رستوران ها و فروشگاه ها و مراکز خرید و......از قطع درختان جلوگیری نماییم .
نرم افزار اندروید کافه یاب را از گوگل پلی و نرم افزار آی او اس را از اپ استور دریافت نمایید.
کافه یاب 
همه نظرها (۰)