امروزه در تمامی کشور های دنیا رستوران ها جزو اصلی ترین نهاد ها می باشند که فرهنگ هر منطقه را به نمایش میگذارد.
رستوران های امروزی که در سطح شهر مشاهده می کنید یعنی مکانی که در آن به خوردن معاشرت و نوشیدن می پردازند به انقلاب فرانسه بر میگردد اما در واقع قبل از اینکه آنتوانت و لویی شانزدهم به گیوتن سپرده شوند، نیز رستوران هایی وجود داشته است که مردم مقداری از وقت خود را در آنجا سپری کرده اند.
ایده بفروش رساندن مواد غذایی برای ایجاد سود، به اندازه اولین تمدن بشریت قدمت دارد نیاز به وجود فضایی عمومی جهت خوردن غذا اتفاقی است که در امپراتوری بزرگ چین و امپراطوری رم باستان هم وجود داشت.
هنگامی که دهقانان و کشاورزان برای رساندن دام و محصولات خود به بازارهای مواد غذایی به شهرها می‌رفتند، گاهی روزها در راه بودند.
برای همین تعدادی مسافرخانه یا مکانی که بشود در آن غذا خورد در طول جاده‌ها به وجود آمد.
معمولا در مکانی که در میان شهر وجود داشت، مقداری غذا بر روی یک میز بزرگ و واحد سرو میشد و البته هیچ منویی هم وجود نداشت. چرا که انتخاب غذا با آشپز بود!
به علت عدم وجود آشپزخانه در خانه‌ها، فروشندگانی برای ارائه غذا بر روی چرخ‌های دستی کوچک وجود داشتند.
این کار البته هنوز هم در بسیاری از شهرهای دنیا رایج است. غذاهایی که آنها می‌فروشند غذاهایی معمولا از پیش طبخ شده و ارزان است که هر کسی بتواند از پس خریدنش برآید.
در قرون وسطی و رنسانس در اروپا، کاروانسراها ومیخانه‌ها مکانی برای خوردن غذا بودند.
در اسپانیا این مکان‌ها بودگاس خوانده میشد که تاپاس یا همان مزه در آنها سرو میشد.
در انگلستان سوسیس و شیرینی رواج داشت .
در فرانسه انواع خورش و سوپ در رستوران‌ها سرو میشد.
به محض سفر کلمب به قاره آمریکا در سال ۱۴۹۲ تجارت جهانی گسترش یافت و غذاهای بیشتری به اروپا وارد شد.
قهوه، چای و شکلات خوراکی‌هایی بودند که در غذاخوری‌های عمومی سرو می‌شدند و نوشیدنی‌ها هم کم‌کم راهشان را به آنها باز کردند.
در قرن ۱۷ میلادی، با وجود آنکه همچنان وعده‌های کامل غذایی در منازل خورده میشد، تعدادی از اشراف‌زادگان که متمول‌تر بودند، به جای استفاده از مکان‌های عمومی غذای خود را در یک سالن خصوصی در ناهارخوری‌ها می‌خوردند.
در فرانسه و در طول قرون وسطی هر صنفی به صورت انحصاری یک ماده غذایی را به فروش می‌رساند.
مثلا اگر شما به حزبی که مسئول فروش گوشت پخته بود تعلق نداشتید، فروش گوشت برای شما به هر شیوه‌ای ممنوع بود.
در سال ۱۷۶۵ مردی به نام بولانگر، به خورشی که در مغازه‌اش می‌فروخت، بره‌ی پخته اضافه کرد و همان روز دستگیر شد. اما اتفاقی که افتاد این بود که بولانگر در دادگاه پیروز شد و در طی ۲۰ سال بعد مغازه‌های غذا فروشی دیگر هم در پاریس از کار او پیروی نمودند.
با سرنگونی ماری آنتوانت و لویی شانزدهم، روش‌های قدیمی هم با آنها سرنگون شد.
احزاب از بین رفتند و آشپزهای شخصی آنها هم از کار خود استعفا دادند.
بسیاری از این آشپزها رستوران‌های خودشان را در پاریس افتتاح کردند و راه‌های جدید غذا خوردن یکی پس از دیگری به روی کار آمد.
چینی‌های ظریف، کارد و چنگال، رومیزی‌های زیبای کتانی و تمام چیزهایی که تابحال فقط مخصوص اشراف بود، برای همه شهروندان فرانسوی در دسترس قرار گرفت.
منوها متنوع شد و هر دو مدل سلف سرویس و غذای انتخابی به شیوه رستوران‌ها اضافه گشت. اگرچه که غذاخوری‌هایی به شیوه پیشین همچنان وجود داشتند اما فاین داینینگ‌ها کم کم در همه اروپا جای خود را باز کردند.
نرم افزار اندروید کافه یاب را از گوگل پلی و نرم افزار آی او اس را از اپ استور دریافت نمایید.
کافه یاب 
همه نظرها (۰)