خاستگاه اصلی چای کشور چین است پس از آن هند از تولید کنندگان این محصول است اما بوته چای نخستین بار در حدود 5 هزار سال پیش در چین شناخته شد و در قرن هفدهم هلندی ها این گیاه را به اروپا بردند.
پیشینه مصرف چای در ایران نیز به قرن هفدهم بر می گردد اما کشت این گیاه نخستین بار به همت میرزا محمد علی مشهور به کاشف السلطنه در سال 1276 شمسی انجام شد.
کاشف السلطنه که فارغ التحصیل دانشگاه سوربن فرانسه بود به عنوان ژنرال کنسول ایران در این سال در هند مشغول کار شد و در این مدت شیوه کشت , برداشت و فراوری این محصول را آموخت و تجربه خود را به ایران منتقل کرد.
چایکار هنگام چیدن برگ سبز چای، تمامی برگها را در یک گونی ریخته و به کارخانه تحویل میدهد. در نتیجه غنچه و برگهای بالایی بوته چای که بسیار لطیفتر هستند در کنار برگهای پایینتر که برگهای بزرگتر و زمختتری هستند قرار میگیرند. ولی طی آخرین مرحله از مراحل تولید چای که مرحله سورتینگ است به انواع مختلفی از چای مثل سرگل، ممتاز، قلم، شکسته، باروتی و خاک چای تفکیک میشود و البته هرکدام از اینها نیز درجهبندی دارند.
چای سرگل پیچیده شکل است و دارای طعمی تلخ تر و گس تر نسبت به انواع چایی های دیگر ایرانی است. چای سرگل از درجه بالایی از کیفیت و عطر و طعم رادارا می باشد و در خوشرنگی و خوش طعمی بسیار خوش آوازه است. این نوع چای فقط در فصل بهار تولید می شود.
چای ممتاز در میزان تلخی و گس بودن، درجه متعادل تری نسبت به چای سرگل دارد. میزان تولید این چای طبیعی در ایران رتبه نخست را دارا می باشد. این چای پر مصرف ترین چای ایرانی در بین هموطنان عزیز می باشد.
چایی قلم، درشت تر از سایر انواع چایی هاست و شکل ظاهری شبیه قلم دارد و به همین علت نام این نوع چایی را چای قلم می گویند. این چایی با چوب چایی که از ساقه چای در خود دارد یکی از خوش رنگ ترین چایی ایرانی است.
چایی شکسته، مخلوطی از انواع چای ایرانی است. در واقع این چای ظاهری فلت مانند و صاف و از انواع چایی های دیگر نیز سایز کوچک تری دارد و به خاطر همین بی شکلی به چای شکسته شهرت یافته است. چای شکسه مرغوب نیز از رنگ و طعمی عالی برخوردار است.
چای بهاره نیز از دیگر نام های چای ایرانی می باشد که معمولا در نامگذاری اسم چایی شنیده و دیده می شود. این نام به چایی های تولیدی فصل بهار اطلاق می شود. رنگ چای بهاره بیشتر، طعم آن تلخ تر و مزه آن نیز گس تر است.
در کشور ما برداشت برگ سبز حدودا 6 ماه به طول می انجامد (از اردیبهشت تا پاییز). به برداشتی که در بهار انجام می گیرد "چین اول" گویند که چای تهیه شده از این مرحله به عنوان "چای بهاره" نیز مشهور است که طرفداران بیشماری نیز دارد. همچنین چین دوم و سوم هم به ترتیب در تابستان و پاییز صورت می گیرد. چین تابستانه از نیمه دوم خرداد ماه و چین پاییزه در شهریور و مهرماه انجام می شود. این دو نوع چای (چین تابستانه و پاییزه) نسبت به چین اول (چین بهاره) از تلخی و گسی کمتری برخورداراند که همین مطلب باعث شده طرفداران خاص خودرا نیز داشته باشند.
همه نظرها (۰)