گفته شد که این حادثه در روز 24 اوت 1853 رخ داده است.
جورج کروم، که نیمه آفریقایی و نیمه بومی آمریکایی بود، در همان زمان به عنوان آشپزی در یک معجزه در Saratoga Springs نیویورک کار میکرد.
در طی تغییر او، یک مشتری ناراضی، یک دستور از سیب زمینی سرخ کردنی ارسال کرد و شکایت کرد که خیلی ضخیم بود.نا امید شده، Crum یک دسته جدید را با استفاده از سیب زمینی تهیه کرد که کاغذ نازک را برش داده و به یک قرمز سرخ کرد. به طور شگفت انگیزی، این ورقه های سیب زمینی دوست داشتنی شد .
در واقع هیچ حساب رسمی تا کنون ثابت نکرده است که Crum ادعا کرده است که چیپ سیب زمینی را اختراع کرده است.
در هر صورت، تراشه های سیب زمینی تا سال های 1920 محبوبیت گسترده ای نداشتند.
در آن زمان، یک کارآفرین از کالیفرنیا به نام لورا اسکودر شروع به فروش چیپس در کیسه های کاغذی موم که با آهن گرم مهر و موم شده بود، به منظور کاهش فرسایش در حالی که نگه داشتن تراشه تازه و واضح باشد،دست یافت .
با گذشت زمان، روش بسته بندی ابتکاری برای اولین بار تولید و توزیع چربیهای سیب زمینی که در سال 1926 آغاز شد، در سال 1926 مجاز بود. امروزه تراشه ها در کیسه های پلاستیکی بسته بندی شده و با ذخیره گاز نیتروژن پمپ می شوند تا طول عمر محصول افزایش یابد. این فرآیند همچنین به جلوگیری از خرد شدن تراشه ها کمک می کند.
در طول دهه 1920، یک تاجر آمریکایی از کارولینای شمالی به نام هرمان لی، تراسهای سیب زمینی را از تنه ماشین خود برای فروشندگان در سراسر جنوب شروع کرد.
تا سال 1938 Lay بسیار موفق بود که تراشه های نام تجاری Lay خود را به تولید انبوه تبدیل کرد و در نهایت اولین بار با نام تجاری ملی با موفقیت به بازار عرضه شد. از جمله بزرگترین مشارکت های شرکت، معرفی یک محصول چیپس "Ruffled" است که تمایل به خنثی کردن و بنابراین کمتر در معرض شکستگی است.
تا دهه 1950 هرچند که فروشگاه ها شروع به حمل تراشه های سیب زمینی در طعم های مختلف کردند. این به لطف جو "Spud" مورفی، صاحب یک تراشه Irish به نام Tayto بود. او یک فن آوری را توسعه داد که اجازه داد فست فود را در طول فرایند پخت و پز اضافه کند.
اولین محصول چیپس دارای دو عطر است: پنیر و پیاز و نمک و سرکه.
در سال 1963، چیپسهای سیب زمینی Lay یک علامت به یاد ماندنی در مورد آگاهی فرهنگی کشور گذاشت، زمانی که کمینا شرکت تبلیغاتی Young & Rubicam را استخدام کرد تا شعار علامت تجاری محبوب "Betcha را نداشته باشد." که برت لار بازیگر مشهور در سریال های تبلیغاتی بود که در آن شخصیت های تاریخی مختلف مانند جورج واشنگتن، سزار و کریستف کلمب را بازی کرد.
همیشه در روزهای اول هر اختراعی امکانات کافی و وضعیت مناسبی ندارد، چیپس نیز از این قاعده مستثنا نبوده است.
ویلیام تاپندون از اهالی اوهایو برای اولین بار چیپس سیب زمینی را از رستوران به مغازه های خواربارفروشی برد. در سال ۱۸۹۵ او فروش چیپس را به خواربار فروشی های محل شروع کرد و وقتی کارش گرفت، طویله اش را به اولین کارخانه چیپس سیب زمینی دنیا تبدیل کرد.
کم کم مصرف چیپس آنقدر زیاد شد که در اولین سال های قرن بیستم چند شرکت و کارخانه بزرگ، برای تولید انبوه آن بنا کردند. امروزه چیپس سیب زمینی در شکل ها، مزه ها و مارک های مختلفی تولید و عرضه می شود که بعضی از آنها به جای ورقه های سیب زمینی از قطعه های ریز به هم پیوسته آن استفاده می کنند.
پرینگلز؛
شعار تبلیغاتی پرینگلز «once you pop, you just cant stop » است که به معنای «وقتی بازش کنی دیگه نمی تونی بس کنی» است و اکثر کسانی که این چیپس را یک بار هم خریداری کرده اند می دانند این شعار چه می گوید. اما پرینگلز از کجا آمد؟ چیپس سیب زمینی پرینگلز اولین بار در اکتبر سال ۱۹۶۸ در ایالات متحده وارد بازار شد و حدود هفت سال بعد عرضه آن در سطح بین المللی شروع شد.
حکایت های مختلفی درباره نام پرینگلز شده است که یکی از آنها مربوط به شخصی به نام مارک پرینگلز است که در سال ۱۹۳۷ روشی در فرآوری سیب زمینی را در ایالات متحده به ثبت رساند و بعدا توسط شرکت P&G برای بهبود مزه سیب زمینی خشک شده و فرآوری شده مورد استفاده قرار گرفت. پرینگلز در دنیا جزء سه برند محبوب چیپس سیب زمینی است.
این برند در سال ۲۰۱۲ به شرکت معروف تولید کننده غلات صبحانه (کرن فلکس) واگذار شد و امروزه در بیش از ۱۴۰ کشور جهان به فروش می رسد .
به گزارش ساینتیفیک امریکن، ماکسیم بیلت و جانی ژو همراه عده ای دیگر از محققان سرآشپز (از جمله کریس یانگ) در آزمایشگاهی در واشنگتن دست به آزمودن راه های متنوع برای تولید چیپس های خوشمزه تر زده اند.
آنها سیب زمینی ها را با آب نمک ۲ درصد در خلأ بسته بندی می کنند که در حین جوشیدن دست نخورده باقی بمانند سپس سیب زمینی ها با همان دستگاهی که جواهرسازها و دندانپزشک ها استفاده می کنند، توسط امواج صوتی بمباران می شوند. امواج فراصوت ۴۰ کیلوهرتزی باعث می شوند سطح سیب زمینی ترک بخورد و با حباب هایی که به شکل هزاران تاول ریز روی سطحش ظاهر می شوند پوشیده شود.
خلال های سیب زمینی در مرحله بعد در خلأ خشک می شوند و بعد سرآشپز آنها را می گذارد تا با رطوبت اطراف سازگار شوند. حالا نوبت سرخ شدن است! سیب زمینی ها برای مدت کمی در روغن ۳۴۰ درجه فارنهایت ریخته می شوند تا شبکه در هم بافته نشاسته ای درون سیب زمینی به هم نزدیک تر شود. بعد از خنک کردن سیب زمینی ها، نوبت به آخرین مرحله می رسد. این دفعه سیب زمینی ها را ناگهان در روغن ۳۷۵ درجه فارنهایت می ریزند. بدین ترتیب آب درون ریزحباب های خلال های سیب زمینی ناگهان به بخار تبدیل شده و حجم سیب زمینی ها بیشتر می شود و به اصطلاح پف می کنند.
یاد روزهای چیپس باغستان و استقلال بخیر.
امروزه به چیپس های قدیمی، پرروغن، طلایی و ضخیم که در نایلکس هایی که سرشان مقوایی منگنه شده بود، چیپس سنتی یا دهه شصتی یا چیپس سنتی اصفهان می گویند؛ اما جوانان دهه ۶۰ و ۷۰ به خاطر دارند که آن روزها روی مقوایی که بالای فریزر چیپس منگنه می شد، باغستان یا استقلال نوشته بود.
قدیم تر ها یکی از مکان هایی که همیشه می توانستیم چیپس بخریم سینماها بود. خیلی از دهه شصتی ها از روزهایی که یک بسته چیپس می خریدند و وارد سینما می شدند و ترد بودن چیپس ها باعث ترق توروق زیاد می شد و کیف می کردند، خاطره دارند. پیش تر، طعم چیپس ها محدود به ساده نمکی بود. مثل امروز نبود که تنوع طعمی به حدی زیاد است که می تواند هر سلیقه ای را راضی کند. از طعم های عجیب و غریب مثل نمک کف دریا تا طعم های محبوبی چون فلفلی، سرکه ای، گوجه ای، پیتزا، پیاز جعفری، خامه ای و پیتزایی و همگی در ابعاد متفاوت.
با این روز به منوی خوشمزه کافه هم تبریک بگویم .
کافی است وارد یکی از کافه ها شوید و کسانی که عاشق چیپس و پنیر، همراه با سس ها و دیپ های خوش طعم هستند را ببینید.
چیپس یکی از خوراکی هایی است که همیشه و در همه حال محبوب است. اما باید در مصرف هم تعادل در نظر بگیرید.
از فرصت های که در کنار عزیزانتان هستید ،استفاده کنید و چند بسته از این خوشمزه ها ،هر طعمی که دوست دارید ،را بخرید و با دل خوشی و شادی مصرف کنید.
به سلامتی خود اهمیت دهید.
همه نظرها (۰)