گردشگری یا توریسم (به انگلیسی : Tourism) سفر به قصد لذت بردن یا کسبوکار است؛ همچنین به معنی تئوری و عمل سیاحت گری، تجارت جذب، اسکان و سرگرمی گردشگران، و تجارت مرتبط به برگزاری تور است.
سازمان جهانی گردشگری با توجه به تمامی تعاریف گردشگری که تا قبل از سال ۱۹۹۴ ارائه شده بودند ،در سال ۱۹۹۵ یک تعریف نهایی منتشر کرد: «مجموعه فعالیتهای فرد یا افرادی که به مکانی غیر از مکان عادی زندگی خود مسافرت و حداقل یک شب و حداکثر یک سال در آنجا اقامت میکنند و هدف از مسافرت آنان نیز گذراندن اوقات فراغت است. البته اهدافی نظیر اشتغال و کسب درآمد شامل آن نمیشود.» بر این اساس کسانی که شامل این تعریف میشوند نیز گردشگر نامیده میشوند.
گردشگری میتواند داخلی (گردشگر در داخل کشور خود مسافرت میکند) یا خارجی باشد.
واژه tourist برای اولین بار در سال 1772 و واژه tourism برای اولین بار در سال ۱۸۱۱ مورد استفاده قرار گرفت.
این واژه از tour گرفته شدهاست، که از turian انگلیسی قدیم گرفته شدهاست، که از واژه torner فرانسوی قدیم گرفته شدهاست، که از tornare لاتین به معنای «گردش بر روی چرخ خراطی» گرفته شدهاست، که خود از یونانی قدیمی tornos (τόρνος) به معنای «چرخ خراطی» گرفته شدهاست.
تعداد روزافزونی از مقصدها در سراسر جهان برای گردشگری گشوده و در آن سرمایهگذاری میشود.
گردشگری از طریق ایجاد شغل و کسب درآمد صادراتی به یک عامل اصلی پیشرفت کشورها و توسعه زیر ساخت های آنها تبدیل شدهاست. طی شش دهه گذشته گردشگری یک توسعه و تنوع پیوسته را تجربه کرده و به یکی از بزرگترین بخشهای اقتصادی در جهان تبدیل شدهاست.
اغلب گردشگرها بیش از هر چیز به آب و هوا فرهنگ یا طبیعت مقصد خود اهمیت میدهند.
متیسون(۱۹۸۲) گردشگری را به صورت زیر تعریف می کند:
گردشگری به حرکت موقت مردم به خارج از محل کار و زندگیشان و فعالیت هایی که در طول اقامت در آن مقصد می خواهند انجام دهند و همچنین امکاناتی که شرایطی را ایجاد میکند تا به خواسته هایشان برسند گفته می شود.
گردشگری به طور معمول در ابتدا به شکل سنتی بود.
با تکامل فرهنگ ها، اقتصادها و دانش،گردشگری به فرم و شکل دیگری به نام گردشگری پایدار رسید که :
۱- در نظر گرفتن سفری با برنامه ریزی دقیق.
۲- رسیدن به مقاصدی که به خوبی مورد مطالعه قرار گرفته اند .
۳- همچنین تحت حفاظت قرار دادن مقاصد به عنوان اولویت در مقوله گردشگری قرار گرفتند.
همه نظرها (۰)