بر اساس تقویم مناسبات های جهانی ،18 آوریل روز جهانی میراث نام گذاری شد .این رویداد یکی از رویداد های مهم ،فرهنگ و تمدن هر کشور محسوب می شود .تاکیدی بسیار مهم بر ضرورت توجه بیش از پیش جوامع بر میراث مشترک تاریخی است.
در سال ۱۹۸۲ پیشنهاد ایکوموس مبنی بر اختصاص روز ۱۸ آوریل به عنوان روز بین المللی بناها و محوطه های تاریخی توسط یونسکو مورد تایید قرار گرفت. این روز خاص فرصت بالا بردن آگاهی عمومی در مورد تنوع میراث جهانی و کوشش های مورد نیاز جهت حمایت و حفاظت از آنها را فراهم آورده است.
شورای بینالمللی ابنیه و محوطهها (ICOMOS) (به انگلیسی: International Council on Monuments and Sites)سازمانی برای نگهداری و پاسداری از اماکن میراث فرنگی در سراسر جهان است. در پیآمد منشور ونیز در سال ۱۹۶۴، ایکوموس در سال ۱۹۶۵ در ورشو پایهگذاری شد تا مشاوری جهت یونسکو در رابطه با میراث های جهانی باشد.
ایدهٔ تشکیل ایکوموس به کنفرانس آتن در رابطه با مرمت بناهای تاریخی در سال ۱۹۳۱ که از سوی دفتر بینالمللی موزهها تشکیل شدهبود، باز میگردد.
منشور آتن سال ۱۹۳۱ خط مشی میراث بینالمللی را عرضه نمود. در سال ۱۹۶۴، در دومین همایش معماران و متخصصین بناهای تاریخی، در شهر ونیز ۱۳ قطعنامه به تصویب رسید. اولین قطعنامه، تکوین کنندهٔ منشور بینالمللی حفاظت و مرمت بناها و محوطههای تاریخی که با عنوان منشور ونیزبهتر شناخته شدهاست شد. قطعنامهٔ دومی که ازسوی یونسکو پیشکشیده شد، ایکوموس را برای اجرای این منشور بنا نهاد.
ایکوموس در حال حاضر دارای بیش از ۷۵۰۰ عضو است. جز موارد اندک، هر عضو آن باید در زمینهٔ نگهداری کارشناسی در یکی از رشتههای معماری مناظر طبیعی، معماری، باستان شناسی، برنامه ریزی شهری ، مهندسی، متولی میراث فرهنگی، مورخ هنر یا بایگان باشد. مقرر بینالمللی آن در پاریس است.
ایکوموس نیز نهادی غیردولتی و همکار یونسکو (سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد) است که به موجب ماده۱۳ اساسنامه آن، کمیتههای ملی کشورهای عضو میتوانند تشکیل گردند،در این اساسنامه کمیته ملی ایران به نام: «موسسه فرهنگی ایکوموس ایران» نامیده میشود.
ایران از جمله کشورهایی است که کمیته ملی ایکوموس در آن فعالیت کرده و کارشناسان آگاه از حوزه میراث فرهنگی به عضویت آن درآمدهاند.
کمیته ملی ایکوموس در ایران در تاریخ ۲۹ فروردین سال ۸۱ همزمان با روز جهانی ایکوموس به طور رسمی فعالیت خود را آغاز کرد.
ایکوموس هر سال موضوعی را به این مناسبت اعلام میکند. ارتباط میان این موضوع جهانی و واقعیتهای محلی و یا ملی این امکان را فراهم می آورد تا اعضای بینالمللی و کمیتههای ملی ایکوموس با برگزاری فعالیتهایی مانند کنفرانسها، همایشها، گردهماییها و یا رویدادهای دیگر موجبات بالا بردن آگاهی در مورد این موضوع میراث فرهنگی در میان مردم، صاحبان میراث فرهنگی و یا مقامات دولتی را فراهم آورند.و در هدف ترویج و گسترش فرهنگ مطالعه و معرفی بناها و محوطههای تاریخی، تشویق به حمایت، حفاظت، احیا، مرمت بناها و محوطههای تاریخ و ترویج فرهنگی آن در سطوح ملی و بینالمللی تشکیل شده و از دیگر اهداف آن جلب نظر موسسهها، نهاد و نسبت به اهمیت بناها، محوطهها و بافتهای تاریخی است.
این روز انتخاب شد تا یادآور جهانی برای همه بشریت باشد که یادگارهای حضور خود را در طول تاریخ، با نگاهی ژرف اندیش مینگرند و پنجرهای به گنجینه ارزشهای میراث بشری میگشایند تا مسئولیت سنگین خود را در برابر این میراثها دریابند.
امسال روز جهانی بناها و محوطههای تاریخی را در حالی گرامی میداریم که شرایطی کاملا متفاوت با سالهای پیشین را سپری میکنیم، شرایط خاصی که بالطبع مانع برگزاری هرگونه برنامه حضوری در بناها و محوطههای تاریخی ایران و بسیاری دیگر از سرزمینهای جهان است و در عین حال فرصتی برای تامل و شناخت بیشتر جهانیان از میراث مشترک بشری از طریق گستره پرظرفیت فضای مجازی است.
امسال نیز شعاری که به این مناسبت از سوی ایکوموس تحت عنوان «فرهنگ مشترک، میراث مشترک، مسئولیت مشترک» در نظر گرفته شده علاوه بر اینکه انطباقی کامل با نیاز این روزهای جهان دارد، بر وظیفه تمام ملتها در صیانت از داشتههای تاریخی تصریح میکند.
تعلق میراث تاریخی به تمام بشریت، لزوم حفاظت آن از سوی همگان و تحقق صلح در سایه میراثفرهنگی، مضامین سهگانه موجود در شعار امسال ایکوموس است که بر بناها و محوطههای تاریخی بهعنوان یکی از قدرتمندترین بخش فرهنگ و هویت ملی و جهانی صحه میگذارد.
در چنین شرایطی، چه نیکوست از بحران، فرصت بسازیم و زمان و فراغت فراوان شهروندان خانهنشین را با بستههایی مفید از معرفی بناها و محوطههای تاریخی، به طریق عالی در بستر فضای مجازی و همچنین با بهرهگیری از ظرفیت سایر رسانهها، پربار و غنی کنیم.
بناهای تاریخی ایران از جمله اماکنی است که همه ساله گردشگران زیادی را به خود جذب میکند و افراد بخشی از اوقات فراغت خود را صرف خاطره سازی در این مکانها میکنند. اکثر بناهای تاریخی ایران به علت شکوه و معماری خاصی که دارند، معروف شدهاند و نه تنها ایران بلکه گردشگران کشورهای مختلف معماری این سازهها و بناها را تحسین میکنند. هنوز بعد از گذشت قرنها و سالها مانند روزهای اولیه خود پابرجا ماندهاند و طی این سالها محلی برای رقم زدن خاطرات افراد مختلف بودهاند.
درچنین شرایطی، شایسته است ازاین بحران، از میراث تمدن سرزمین پاک ایران محافظت و پاسداری کنیم و از درسی که بحران ویروس کرونا به ما یاد داد استفاده کنیم و در موردش فکر کنیم و قول دهیم .به بنا های تاریخی و میراث سرزمینمان احترام بگذاریم که آینده گان و فرزندانمان از کار ما خرسند باشند .
همه ما وظیفه داریم از طبیعت منابع تاریخی و میراث به خوبی نگهداری کنیم .اکنون با شرایط پیش آمده به مطالعه آثار و بنا های تاریخی بپردازیم . در این دوران از گردش گری مجازی استفاده کنیم و جشن بگیریم و فرزندانمان را با آثار گران بهای کشورمان آشنا کنیم .در ذیل از آثار مهم ابینه های ایران بزرگ را یاد آور می شویم .
1- تخت جمشید( تخت جمشید در 57 کیلومتری شیراز واقع شده است و در جاده شیراز- اصفهان قرار دارد.)
2- پاسارگاد( در مرکز و قلب استان فارس است. این بنا در نزدیکی رودخانه پلوار قرار گرفته است.)
3- زیگورات چغازنبیل( در استان خوزستان، 40 کیلومتری جنوب شرقی شوش در منطقه باستانی هفت تپه واقع شده است.)
4- تخت سلیمان (برای دیدن تخت سلیمان باید مسیر بین زنجان و تکاب را طی کرد.)
5- ارگ بم (استان کرمان)
6- میدان نقش جهان ( اصفهان)
7- تکیه معاون الملک (کرمانشاه)
8- مسجد نصیرالملک ( شیراز )
9- بیستون ( کرمانشاه)
10- باغ ارم (شیراز)
11- حمام سلطان امیراحمد ( کاشان)
12- کاروانسرای سعدالسلطنه (قزوین)
13-شهر زیر زمینی نوش آباد ( در قسمت شمالی اصفهان)
14- مسجد کبود (تبریز)
15- حمام گله داری ( بندرعباس )
16- زندان اسکندر ( یزد)
17- سازه های آبی شوشتر (خوزستان)
18- بازار تبریز ( استان آذربایجان شرقی، تبریز)
19- میمند زوستای میمند کرمان است که فاصله کمی را با شهر بابک دارد)
20- شهر سوخته (منطقه سیستان -شرق ایران واقع شدهاست. در بین برآمدگیهای دو رود هیرمند و هامون است.)
این روز را به جامعه میراث فرهنگی ،باستان شناسان ،گردشگران ،راهنمایان گردش گری ؛مورخان ،دوستدارن تاریخ و تمدن تبریک می گوییم .
همه نظرها (۰)