قهوه عربی شده واژه"کفا" یا کافا است که در اصل نام منطقه و شهری در جنوب غربی اتیوپی است که گیاه قهوه در ابتدا در آنجا یافت شده است.
زبانشناسان عرب میگویند واژهٔ قهوه در اصل نام نوعی شراب بوده، بعدها نام این نوشیدنی شده و همچنین میگویند ریشهٔ این واژه قها به معنی بی اشتهابودن است زیرا در گذشته تصور بر این بود که این مایع باعث بی اشتهایی میشود.
این واژه هم چنین از راه زبان ترکی به زبانهای اروپایی هم راه یافته است.
چندین دلیل دیگر برای نامگذاری قهوه آورده شده که یکی از مشهورترینهای آن این است که این واژه از یک زبان اتیوپیایی و یایک زبان آفریقایی دیگر گرفته شده باشد و در اصل نام منطقهای به نام کفا در جنوب غربی اتیوپی بوده است.
گمان میرود که گیاه قهوه در ابتدا آن جا یافت شده. در ضمن مردم آن منطقه به این گیاه بون میگویند..
به احتمال زیاد قهوه اولین بار در کشور اتیوپی تولید شد. البته برخی کشور یمن را منشا تولید قهوه میدانند. این دانه اولین بار در قرن ۱۳، در جهان عرب شهرت یافت.
دین اسلام نوشیدنیهای الکلی را حرام بشمار میآورد و نوشیدنی قهوه به عنوان جایگزینی برای نوشیدنیهای الکلی استفاده میشد. این نوشیدنی از قرن ۱۳ میلادی شروع به محبوب شدن کرد و تا اوایل قرن ۱۵ میلادی در مصر، شام و عثمانی پرمصرف شد و در همه این شهرها قهوهخانههایی برپا شد.
مقامات مذهبی در مکه، قاهره و استانبول تلاش کردند تا مصرف آن را ممنوع کنند. شیخها بر سر شباهت اثرات قهوه و الکل بحث میکردند و برخی به این اشاره میکردند که دست به دست کردن قوری قهوه، بی شباهت به دست به دست کردن پیاله شراب، نوشیدنی ممنوعه در اسلام، نیست.
قهوهخانه نهادی جدید بود که مردان در آن جمع میشدند و به صحبت کردن، شعرخوانی و بازیهایی مانند تخته نرد و شطرنج میپرداختند. آنها به مرکزی برای تجمع متفکران و به صورت ضمنی به رقیبی برای مسجد به عنوان محل ملاقات جمعی بدل شده بودند.
برخی عالمان دینی معتقد بودند که قهوه خانه حتی از میکده هم بدتر است و مقامات هم متوجه شده بودند که این اماکن میتواند تبدیل به لانههای فتنه"شود.
با این حال همه تلاشها برای ممنوعیت مصرف قهوه، حتی با وجود صدور حکم اعدام در دوره سلطان مراد چهارم (۱۶۲۳ تا ۱۶۴۰ میلادی)، به شکست انجامید. نهایتاً عالمان دینی به اجماع رسیدند که مصرف قهوه مباح است
قهوه از دو مسیر به اروپا راه یافت، از طریق تجارت زمینی امپراتوری عثمانی و از طریق تجارت دریایی، از بندرهای یمن و شاخ آفریقا.
پس از آغاز قرن ۱۷، گیاه قهوه که با قاچاق دانههای بسیار حاصلخیز به کشور هند راه یافته بود، در این کشور هم پرورش یافت. تقریباً در سال ۱۶۵۰ میلادی، قهوه به کشور انگلستان وارد میشد و قهوهخانهها در شهرهای آکسفورد و لندن تاسیس شدند..
کشت گیاه قهوه در انگلستان از همان زمان آغاز گردید، اما آفتها و شرایط نامناسب جوی، گیاهان قهوه را نابود نمود و انگلیسیها مجبور شدند به جای کشت قهوه، به کشت چای روی بیاورند.
در ابتدا در اروپا به قهوه، به عنوان نوشیدنی مسلمانان، با دیده شک نگریسته میشد، ولی گفته میشود که در حدود سال ۱۶۰۰، پاپ کلمنت هشتم چنان از یک فنجان قهوه لذت برد که انحصار آن در دست مسلمانان را خطایی بزرگ دانست و خواستار "تعمید دادن" آن شد. نوشیدن قهوه در اتریش، پس از شکست حصر وین در سال ۱۶۸۳ و مصادره ذخیره بزرگی از قهوه از ترکهای شکست خورده، افزایش شدیدی یافت.
تا قبل از آغاز قرن ۱۸، استفاده از نوشیدنی قهوه در سراسر اروپا رایج شده بود. کشورهای اروپایی این گیاه را به مناطق گرمسیر معرفی کردند تا این کشورها نسبت به کشت و تولید انبوه گیاه قهوه اقدام نمایند.
در اروپا هم مانند خاورمیانه، قهوه خانهها به مکانی برای معاشرت، مطالعه و تبادل نظر درباره موضوعات روز بدل شد. یک شباهت دیگر، امکان تبدیل آنها به مکانی برای اجتماع عناصر نامطلوب و خرابکاران بود. چارلز دوم، پادشاه انگلستان قهوه خانهها را "مکانی برای ملاقات خائنان و نشر شایعات سخیف درباره اعلیحضرت و وزیرانش" معرفی میکرد.
در قرن ۱۸، قهوهخانه معروف پاریس، کافه پروکوپ، مشتریان ثابتی همچون مارا، دانتون و روبسپیر داشت که در طول انقلاب فرانسه در آنجا برای انقلاب طرح ریزی میکردند
قهوه در در زمان صفویه جای خود را در میان نوشیدنیهای روزانه ایرانیها باز کرد و نمونهای است از ورود ایران به شبکه اقتصادی جهانی آن دوران.
تا قرن نوزدهم که چای به نوشیدنی غالب مردم تبدیل شد، همچنان این ماده سیاه و تلخ بسته به منطقه جغرافیایی و طبقه اجتماعی دوستداران خود را داشت..
امروزه نوشیدن انواع قهوه از جمله قهوه فرانسه، اسپرسو، کاپوچینو و قهوه فوری و شیرقهوه طرفداران زیادی پیدا کرده. البته قهوه ترک بخاطر محبوبیت میان ایرانیان ارمنی از گذشته در میان مردم رایج بوده و بواسطه فال قهوه جایگاه خاص خود را داشته.
قهوه از قرن نهم در ایران نوشیده میشد. صوفیها با کمک نوشیدن قهوه میتوانستند خود را برای انجام مراسم مذهبی بیدار نگه دارند.
در دوران صفوی بود که قهوه خانهها بعنوان مکانهایی برای تجمع شاعران و هنرمندان در ایران رواج پیدا کرد.
در سال ۱۶۶۴ کاشف الدین یک داروشناس صفوی، یک رساله در مورد ارزشها و خصوصیات قهوه به شاه عباس دوم تقدیم کرد.
تاریخ فرهنگ نوشیدن چای در ایران تنها از انتهای قرن پانزدهم شروع شد. از آنجایی که کشورهای تولید کنند قهوه مسافت زیادی تا ایران داشتند، حمل و نقل قهوه به ایران مشکلات بسیار داشت. ولی نزدیکی تولید کنندههای عمده چای نظیر چین به جاده اصلی تجارت آن زمان یعنی جادهٔ ابریشم سبب شد که تجارت و حمل و نقل چای به سهولت بیشتری در ایران صورت بگیرد
@scaeclub.
سرده ای است از گیاهان گلدار از خانوادهٔ روناسیان که در نواحی گرمسیری رشد میکند.
بلندی آن بین ۳ تا ۱۰ متر است و ۳ تا ۵ سال پس از کاشته شدن، محصول میدهد. گلهای سفیدرنگ و خوشبوی قهوه بسیار به گل یاسمین شباهت دارند.
میوههای قهوه تخممرغیشکلاند و به صورت خوشهآویزان میشوند. هر درخت قهوه حدود ۲۰۰۰ میوه میدهد. بین ۶ تا ۹ ماه زمان لازم است تا میوهٔ قهوه از رنگ سبز به زرد و بعد قرمز یا بنفش بدل شود و کاملاً برسد.
میوهٔ رسیدهٔ قهوه را با دست میچینند، میشویند و معمولاً در نور خورشید خشک میکنند. البته روش های صنعتی نیز برای خشک کردن قهوه وجود دارد. برای حفظ یکدستی محصول، معمولاً میوهها را بر اساس وزن و اندازه جدا و بستهبندی میکنند.
میوهٔ برشته و ساییده شده همان چیزیست که به عنوان قهوه شناخته میشود.
از هر درخت قهوه تقریباً نیم کیلو قهوه برشته به دست میآید. دانههای قهوه را در جای خشک و خنک نگهداری میکنند
گلهای قهوه قبل از تبدیل شدن به دانه قهوه
نمای زیبایی از گل های قهوه به همراه دانه رسیده
مرغوبترین قهوه که طعم و بویی منحصربهفرد دارد از بوتهای به نام Arabica به دست میآید که قدیمیترین نوع قهوهاست و در ارتفاع ۴۰۰۰ تا ۶۰۰۰ متر بالاتر از سطح دریا رشد میکند.
حدود ۷۵ ٪ از کل قهوهای که در جهان کشت میشود Arabica است. قدیمیترین نوع قهوه Arabicaموکا و جاوه هستند که امروزه نامی شناختهشده محسوب میشوند.
نوع دیگری از قهوهRobusta نام دارد که در بلندی ۲۵۰۰ پایی رشد میکند و بیشتر از Arabica تحمل سرما را دارد.
میزان کافئینRobusta دوبرابر Arabicaاست، اگرچه بو و طعم آن در رده پایینتری قرار دارد و ارزانتراست. Robusta حدود ۲۵ ٪ از کشت قهوه جهان را تشکیل میدهد.
نوع مرغوب آن هم برای تهیه اسپرسو به کار میرود.
نوع دیگری از قهوه که در آفریقای غربی میروید
Liberica نام دارد که درصد بسیار اندکی از دانههای قهوه از این نوع هستند.
همه نظرها (۰)